Onüç Günün Mektupları-Cemal Süreya

 

İyi bir Cemal Süreya okuyucusu olarak bloğumun ilk yazısına Onüç Günün Mektupları ile başlamak istedim. İlk duyduğumda şiir kitabı olduğunu sanmıştım ama değilmiş. Cemal Süreya, 1972 Temmuz'unda hastanede yatan eşi Zuhal Tekkanat'ın yanında olamamış, fakat moral vermek için onüç gün boyunca ona mektup yazmıştı. Bu mektuplar, Cemal Süreya'nın ölümünün hemen ardından bir kitaba dönüşmüştü. Daha sonra Zuhal Tekkanat, Cemal Süreya'dan aldığı başka 24 mektubu da ekledi, böylece Onüç Günün Mektupları geniş zamana yayılan 37 mektuplu bir aşkın kitabı oldu. Ne güzel sevmiş dedim Süreya. Aklıma birkaç şiiri geldi kitabı bitirince... Ne güzel sevmiş. Kitaplarda sevdiği cümlelerin altını çizmeden duramayanlardan olduğum için kitap çizgilerle doldu. O yüzden buraya yalnızca küçük bir kısmını yazacağım.
Kitaptan Alıntılar:
''Hayatımsın. Bunu bilmeni isterim. En önce bunu bilmeni. Bir de şeyi bilmeni isterim: benden yanlış yere, yok yere kuşkulanıyorsun. Sana hiçbir zaman hayınlık etmedim ben. Edemem. Kaç yıldır evliyiz, yan yanayız. Hâlâ başım dönüyor senlen, esrikim senlen, seviyorum seni. Her geçen gün daha büyük bir aşkla. N’olur, akkavakkızı, anla beni. Bu sevgimi hor görme. Kendininkine uydur, yakıştır. Bu satırları ilk evimizin altındaki kahvede yazıyorum. Ve ben seni o ilk günlerdekinden daha büyük bir tutkuyla seviyorum.''
''Düşünüyorum da aşk sözcüğünü de biraz eksik buluyorum şu senlen ben arasındaki ilişkiye. Daha büyük, daha sağlam bu bizimki. Aşk onun içinde sadece bir kısım galiba.''
''Yaşlanıp kol kol yürüyelim mi? Ne güzel yaşlanırsın sen.''
''Alınyazımsın, daha doğrusu alınyazımın tek okunaklı yerisin.''
''Sevmek ne uzun kelime!''
Ayrıca kitaptan Cemal Süreya'nın nerelere gittiğini, neler yaptığını, arkadaşlarını, akrabalarını, yaşadığı dönemin siyasi koşullarını, alışkanlıklarını öğrendim. Onun hayatı hakkında kendi ağzından bilgi edinmek daha da mutlu etti beni. ''Sondan bir masa bırakarak en uçta oturmak. Huyumdur benim.'' diyordu mesela kitapta. Çok hoşuma gitti. Birçok aşk kitabından daha güzeldi. Tekrar tekrar söylüyorum. Ne güzel sevmiş Süreya...